فهرست مطالب
مقدمه

1-1 كليات

1-2 شرح تأسيسات اوليه

1-3 شرح توسعه تأسيسات بمنظور نمك زدائي

1-4 شرح توسه هاي تدريجي در حين عمليات

1-5 شرح وضعيت فعلي واحد

1-6 توجيه بازرسي فني

2- شرح نيازها

3- بررسي وضعيت كلي واحد سلمان از جهات مختلف

3-1 وضعيت واحد در حالت مطلوب عملياتي

3-2 تأثير عوامل مختلف در وضعيت مطلوب عملياتي

3-2-1 خسارات ناشي از بمباران

3-2-2 مسائل ناشي از طول مدت بهره برداري

3-2-3 مسائل مربوط به گسترش حوزه عملياتي

3-3 تغييرات اعمال شده در واحد در حين عمليات

3-4 نيازهاي جديد

4- روش بازرسي فني و امور تكميلي مربوط به آن

4-1 بازرسي فني

4-1-1 روش پرسنلي بازرسي فني

4-1-2 روش هاي فني بازرسي فني

4-1-3 وسائل و ابزار بازرسي فني

4-2 بررسي هاي مهندسي و اندازه گيري در محل

4-3 طراحي در محل

5- ملاحظات فني، اقتصادي و اولويت ها

5-1 امور اقتصادي و سرمايه گذاري

5-2 زمان بندي

5-3 امور فني

5-4 اولويت ها

5-5 تعميرات برنامه ريزي شده

6- گزارش بازرسي فني تأسيسات سبويل و سازه

6-1 شرح تأسياست سيويل و سازه

6-2 وضعيت حصار و دروازه ورودي

6-3 خاكريزهاي حفاظتي

6-4 سيستم محوطه سازي

6-5 راههاي ارتباطي داخلي

6-6 سيستم زهكشي و دفع آبهاي سطحي، حوضچه جداسازي آب آغشته به نفت

6-7 ساختمانها

6-8 فونداسيون ها

6-9 سازه ها

6-10 اسكله

6-11 محوطه مخازن


1- مقدمه

1-1 كليات

واحد بهره برداري سلمان در سال 1967 ميلادي توسط شركت مهندسي و ساختماني Root & Brown به منظور فرآورش و تثبيت 000/220 بشكه در روز نفت خام حاصله از حوزه دريايي سلمان بطور يكپارچه طراحي و اجراء گرديد. اين واحد حدود 2 سال بعد يعني سال 1969 راه اندازي گرديد و از آن موقع تا كنون اغلب بطور پيوسته در مدار توليد نفت صادراتي بوده است.

حوزه نفتي دريايي سلمان در 90 مايلي جنوب جزيره لاوان قرار دارد. نفت حاصله از اين ميدان پس از يك مرحله تفكيك در سكوهاي مستقر در فلات قاره ايران، توسط يك رشته خط لوله زير دريايي 22 اينجي از نوع  به واحد بهره برداري سلمان كه در جزيره لاوان مستقر است منتقل مي شود. جهت اطلاع از موقعيت جغرافيايي جزيره لاوان نسبت به ساحل اصلي ايران و محل تقريبي حوزه نفتي سلمان به شكل شماره 1 كه ضميمه گزارش است مراجعه فرماييد.

1-2 شرح تأسيسات اوليه

تأسيسات اوليه فرآورش كه بعنوان تأسيسات پايه از آنها نام برده خواهند شد شامل دو مدار اصلي فرآورش نفت و گاز مي باشد.

در مدار اول فرآيند، نفت ترش و گاز همراه پس از تحويل به واحد سلمان وارد تفكيك كننده هاي مرحله دوم ميگردد. در فاز بعدي فرآورش برجهاي تماس قرار دارند (مرحله سوم تفكيك و شيرين سازي نفت در اثر تماس با گاز تصفيه شده بطور همزمان در همين برجها انجام مي گيرد) كه پس از آن مرحله تبخير نهايي انجام شده و نفت به مخازن ذخيره تلمبه مي شود (شش مخزن هر كدام بقطر 245 و ارتفاع 64 فوت و ظرفيت 512000 بشكه).

نفت ذخيره شده در مخازن با استفاده از اختلاف ارتفاع وارد ايستگاه اندازه گيري (Metering Station) شده و سپس توسط دو رشته لوله 36 اينچي به اسكله بارگيري جريان مي يابد. اسكله بارگيري قابليت پذيرش يك نفت كش 000/200 تني در يك طرف (سمت دريا) و يك نفت كش 000/600 تني در طرف ديگر (سمت خشكي) را دارا مي‌باشد.

مدار فرآيند گاز عبارتست از جمع آوري گاز مراحل مختلف تفكيك، تقويت فشار و ارسال آن به واحد شيرين سازي و شيرين نمودن گاز در اثر تماس با كربنات پتاسيم، گاز شيرين توليد شده بمصرف تماس با نفت ترش در برجهاي تماس (Strippers) و نيز سوخت نيروگاههاي برق و بخار مي‌رسد.

بمنظور خودگراني واحد بهره برداري سلمان، تأسيسات جانبي شامل 2 ديگ بخار، سه دستگاه آب شيرين كن، 4 توربوژنراتور، سيستم پمپاژ آب دريا، تلمبه آتش نشاني و مدار مربوطه و دو دستگاه كمپرسور هوا نيز نصب شده بودند.