«حیات جاوید» شرحی است اجمالی بر وصیت‌نامه امیرالمؤمنین به امام حسن مجتبی (ع) در منطقه‌ای به نام «حاضرین» که از سوی انتشارات مکتب وحی منتشر شده است.-
در این کتاب، وصیت‌نامه امیرالمؤمنین(ع) با متن عربی و ترجمه آن به فارسی ذکر شده و نویسنده کتاب، آیت‌الله سید محمدمحسن حسینی طهرانی از استادان دروس عالی حوزه علمیه قم با قلمی شیوا و سبکی بدیع با استفاده از آیات قرآن، احادیث، سخنان بزرگان علم و اخلاق و اشعار مختلف به تفسیر و تأویل بخش‌هایی این وصیت‌نامه پرداخته است.
نویسنده همچنین در این کتاب با نقد و بررسی برخی شروح و ترجمه‌هایی دیگر این وصیت‌نامه، به رد و نقض آن دسته از ترجمه‌هایی پرداخته است که با نگاه گزینشی و سلیقه‌ای بعضی فقرات را ترجمه و شرح کرده ‌اند.
در این کتاب بعد از مقدمه، شرح و ترجمه وصیت‌نامه امیرالمومنین (ع) آورده شده و مسایل بسیاری با استخراج از آن مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و نویسنده درصدد پاسخگویی مناسب به پرسش‌ها و شبهات بشر امروزی برآمده است که از برخی عناوین آن می‌توان به «بیان تمام جوانب و لوازم یک زندگی سعادتمند در کلام امیرالمؤمنین علیه‌السلام»، «خطرات پدیده نامبارک و ویرانگر دین‌زدگی»، «نظر برخی محققان غربی درباره حجاب زنان و کیفیت تعامل آن‌ها»، «نگرش حضرت زهرا سلام‌الله علیها در کیفیت روابط زن و مرد اجنبی»، «امیرالمؤمنین علیه‌السلام صلاح امور اجتماع را در دوری از ارتباط مردان و زنان می‌دانند» اشاره کرد.
در قسمتی از مقدمه کتاب حیات جاوید آمده است: «امروزه در جوامع غربی به این نکته اذعان شده است که مسیر طی شده در روابط اجتماعی غرب، مسیری منحط و منحرف از نیازها و اهداف عالیه انسانی بوده است و تمدن چشمگیر و جاذبه ‌های افسونگر آن، ثمره‌ ای جز اضمحلال و از هم پاشیدگی کانون روابط خویشاوندی و اصول مدنیت متعالی نداشته است و نتیجه ای به غیر از محو مادیات و فراموشی مقاصد حیات به بار نیاورده است.»
مؤلف «حیات جاوید» در ادامه با اشاره به این‌که کیفیت ارتباط مردان و زنان در متون دینی و بدون اعمال سلیقه‌‌های شخصی به چه صورتی بیان شده است، به طرح این نکته می‌‌پردازد که در اسلام هیچ‌گونه فرقی در سرشت بین مرد و زن نیست و مساله مرد یا زن بودن در عوالم مافوق هیچ دخلی در سیر و کمالات آن‌ها ندارد.
آیت الله حسینی طهرانی همچنین با بیان این‌که اختلاط زن و مرد در محیط علمی یا کاری تبعات بسیاری دارد و تدریس علوم اسلامی و امثال آن برای بانوان هیچ مجوزی برای تصدی این کار توسط مردان نخواهد داشت، به این شبهه عوام فریب که در رعایت حریم بین مرد و زن، الزاما هر ارتباطی منجر به فساد نخواهد شد، پاسخ می‌‌دهد و در انتها هم علل صادر نشدن جواز مشورت با زنان در کلام امیرمؤمنان(ع) مورد تحلیل قرار می‌دهند