از پیشگفتار:
جامعه سرمایه داری بر پایه نابرابری اقتصادی، سیاسی و اجتماعی بشر استوار است. بر این مبنا تبعیض و ستم بر اساس جنسیت، یکی از ارکان رسمی در جامعه سرمایه داری می باشد که افکار کهنه و پوسیده عصر جاهلیت بشر را با بکارگیری امکانات همه جانبه نهادهای دولتی، کلیساها و مساجد، رسانه های عمومی راست و مذهبی بعناوین مختلف حفظ و بازتولید می نمایند.
هر چند که سرمایه داری زنان را به بازار کار جذب می کند اما آنان را چه در مواقعی که به کار اشتغال دارند و چه زمانی که بیکار می گردند، مورد استثمار و ستم جنسی قرار می دهد. در واقع سرمایه داری هر موقع به نیروی کار زنان نیاز پیدا می کند، آنان را وارد بازار کار نموده و پس از رفع نیاز سرمایه داری دوباره به کنج خانه روانه می سازد. موقع استخدام حق تقدم با مردان است و دوره بیکارسازیها، زنان قبل از مردان اخراج می گردند. استثمار سرمایه داری و آپارتاید جنسی و تعرض وحشیانه به حقوق انسانی و اجتماعی زنان به ویژه در زیر یوغ سیاست و سنت دولتهای بورژوا اسلامی مانند دولت افغانستان، عربستان سعودی، سودان، بنگلادش، سومالی، عراق و غیره آنچنان ریشه دار و گسترده و دردناک است که با گفتن و نوشتن تنها بخش کوچکی از ابعاد گسترده جنایات این دولتها بر علیه انسانها و بویژه زنان را بر ملا می سازد..