مؤلف در این اثر با دیدى انتقادى به تقریر و تحلیل آراى حکماى مشّاء و اشراق، و متکلّمان معتزله و اشاعره مى پردازد. وى تحت تأثیر اندیشه هاى امام فخر رازى است، امّا در شیوه تقریر مباحث و ارائه دلایل جدید در دو بخش امور عامّه و مسائل علم کلام داراى ابتکاراتى است.