گزیده ای از مقدمه کتاب:
و هنگامی که پروردگار تو گفت ملائکه را به درستی که من آفریننده ام بشری را از گِل خشک، از لای ریخته شده - پس چون او را مستوی و راست کردم و دمانیدم در او از روحم بیفتید او را سجده کنان - تمام ملائکه او را سجده کردند مگر ابلیس که امتناع کرد از اینکه با سجده کنان باشد - و قال الله تعالی و اذ قال ربک للملائکه انی خالق بشرا من صلصال من حماء مسنون - فاذا سویته و نفخت فیه من روحی فقعواله ساجدین - فسجدالملائکه کلهم اجمعون الا ابلیس ابی ان یکون مع الساجدین (15 / 30)
گر به صورت آدمی انسان بدی
احمد و بوجهل هم یکسان بدی
هر سخن چون پوست و معنی مغزدان
هر سخن چون نقش و معنی همچو جان
صورت از بی صورتی آمد برون
باز شد کانا الیه راجعون...