عصر زرین فرهنگ ایران(به انگلیسی: The Golden Age Of Persia) کتابی است که ریچارد فرای در سال ۱۹۸۸ به تحریر در آورده و مسعود رجب‌نیا آن را به فارسی برگردانیده است. این کتاب به موضوع فرهنگ در ایران در طول چندین دوره تاریخی می‌پردازد. کتاب عصر زرین فرهنگ ایران در دوازده فصل فرهنگ و تاریخ ایران را مرور می کند و زوایای جالبی از تمدن غنی ایرانیان را آشکار می سازد که طبیعتاً می تواند برای علاقمندان به تاریخ و فرهنگ ایران بسیار سودمند و قابل تأمل باشد. در اواسط کتاب نیز عکس هایی زیبا از اشیاء فلزکاری، معماری و هنر ایرانیانِ باستان به نمایش درآمده که می تواند در فهم بیشتر مطالب مفید واقع شود. هدف این کتاب، که دنباله "میراث باستانی ایران" است، بازگفتن رویدادهای فتوحات عربان در ایران و آسیای میانه و سخن گفتن از نتایج این کشورگشایی ها نیست بلکه بیان نظریات کلی مردم سرزمین های گشوده شده، نسبت به جهانگیران عرب و آیین اسلام است. این کتاب با سرگذشت عربان و اسلام در شرق و علل برافتادن ساسانیان نیز سروکار دارد. موضوع شایان ذکر دیگر همانا پیدا آمدن زبان شعر نو فارسی در ماوراءالنهر و نه در سرزمین فارس است. ایرانیان شرقی، ضرورت درآمیختن زبان فارسی و عربی را دریافتند و در نتیجه یک زبان فارسی نو اسلامی درآمیخته با عربی پدید آمد. هنرها و پیشه ها در دودمان های ایرانی را نیز در این کتاب می توان یافت. چاپ دوم این کتاب با ترجمه ی مسعود رجب نیا در سال 1363 توسط انتشارات سروش در 5000 شمارگان و در تهران منتشر شده است.