از متن کتاب:
تسلیم زن بمرد در نژاد زرد بمراتب عمیق تر از اطاعتی است که زنان سایر نژادها از مردان خود دارند و در حقیقت مرد در برابر زنان نژاد زرد طبق تعالیمی که به آنان داده شده است، خدای ثانوی آنان بشمار می رود. در نژاد زرد تعدد صیغه بیش از تعدد زوجات بوده است. اولادان صیغه ارث می بردند و نسبتاً مزایای اجتماعی آنان محفوظ بود. در صورتیکه شوهری می مرد، زن می توانست شوهر کند ولی یک اصل نیز بر آنان حکومت داشته و آن اینکه زن با تقوی و عفیف زنی است که با دو مرد نخوابد و بنابراین ازدواج مجدد برای زنان تقریباً حکم اعلام عدم تقوی و پرهیز کاری بود. حداقل سن زن برای زناشوئی ۱۲ سال و مرد ۱۵ ساله بوده است که اخیراً به ۱۵ و ۱۷ افزایش یافته است. چنانچه معلوم می شد، زنی و یا مردی مرتکب زنا شده است، دیگر کسی با آنان حق ازدواج نداشت. زن در صورتی ارث می برد که شوهر فرزند وارث نداشته باشد ولی چون زندگی فامیلی در این نژاد محترم است، همانگونه که شوهر از زن نگاهداری می نمود، فرزند وارث نیز از مادر مراقبت می نماید. زن در برابر مرد فقط یک وظیفه دارد تسلیم و اطاعت.
زن وشوهر قبل از ازدواج یکدیگر را نمی بینند و اغلب وسیله دلالان و یا بستگان خواستگاری می شوند. زنان نه تنها خودشان را بصورت مایملک مرد درمی آوردند، بلکه اگر چیزی هم داشته باشند، متعلق بشوهر خواهد بود و در حقیقت ارتباط آنان را بیشتر معنویات و رسوم و سنن اداره می کند تا قانون.
تحولات اخیر اجتماعی که در ژاپن و چین بوجود آمده است همان اندازه که موجب خوشوقتی و سعادت زنان و کشورشان شده است، موجبات نگرانی مردان را فراهم آورده است و فعلا این نگرانی در ژاپن و نسبت بزنان ژاپن مشهود است زیرا مرد طبعاً از تسلیم بودن زن لذت می برد...