سلجوق‌نامه، تاریخ سلسله سلجوقیان در ایران از ابتدای حکومت طغرل خان سومین فرزند ارسلان است که حکومت وی از 571 تا 589 هجری ( 1194-1175 م) ادامه داشته، و در سال 573 برای ارائه به دربار پادشاه جوان نوشته شد.
از نویسنده این کتاب (ظهیر الدین نیشابوری) اطلاعات زیادی در دست نیست، جز اینکه گفته می‌شود وی معلم سلطان ارسلان و شخصی به نام مسعود بوده است.
سلجوق‌نامه اگر چه خلاصه و گاهی نادرست است، ولی مهم‌ترین منبع موجود فارسی هم‌عصر سلجوقیان و در مورد تاریخ آن سلسله به شمار می‌آمده.
روی این نسخه، عنوان یا نام نویسنده نوشته نشده، اما با توجه به اینکه به طغرل سوم اهدا شده و از اشارات‌های راوندی و ابوالقاسم قاشانی درباره شناسایی این نسخه تردید وجود ندارد.
این کتاب بسیار ساده و جذاب نوشته شده و وقایع‌نگاران زیادی این کتاب را پایه نظریات خود در این دوره قرار داده‌اند.
در مقایسه این نسخه با کتاب‌های تاریخی دیگر نیز مشخص شد که تعدادی از کتاب‌های اندیشمندان نظیر راوندی، رشیدالدین فضل‌الله و ابوالقاسم قاشانی، بسیاری از بخش‌های کتاب‌های خود را از این کتاب با کمی تغییرات یا گاهی بدون هیچ تغییری نقل کرده‌اند.