کتاب قصص الخاقانی، تألیف ولی قلی بیگ شاملو در تاریخ مختصر صفویه است تا پایان شهریاری شاه صفی (1038 ه ق – 1052 ه .ق) و تاریخ مفصل شاه عباس ثانی (1052 – 1077 ه.ق) از ولادت (شب جمعة هجدهم شهر جمادی الاول 1042 ه.ق) تا وفات این پادشاه در دامغان ( در شب سه شنبة بیست و هشتم ربیع الاول 1077 ه.ق)، مشتمل بر یک دیباچه و سه باب و خاتمه یی محتوی بر سه تذکره.

سر آغاز کتاب چنین است:
‹‹هو الفتاح العلیم و به نستعین، بسم الله الرحمن الرحیم ربنا افتح بیننا و بین قومنا بالحق و انت خیر الفاتحین و به نستعین. بهترین کلامی که ذوالفقار زبان قلم، و شمشیر نفس آتشین دم را به شعله نور افشانش آبگیری توان نمود، حمد قادری است ه آفتاب شرقی انتساب را سپه سالار نجوم گردانیده، جمیع ذرات کاینات را از ثری تا ثریا به ترتیب انوار کیمیا آثارش مأمور ساخت، و علم سفید صبح تابان را چون لوای پرتو جهانگیرش درعرصه گاه عالم ظهور برافروخت … ››
و آنگاه پس از ده صفحه بیست سطری نویسد:
‹‹… بر این فقی حقیر واجب است که بشرح مجمل، بنابر این قول که مالایدرک کله لایترک کله، شرذمه یی از وقایع و سوانح ایام سلطنت و دارایی و زمان دولت و فرماروایی آباء گرام و اجداد عظام این برگزیده شهریار علی الاطلاق که موقوف علیه حکایات این تاریخ است، اظهار نماید، تا سلسلة کلام را ربط پیوسته و خواننده و شنونده را حظی خجسته حاصل آید:
خرد را در این آرزو دل دهی
خدایا چو بر نیتم آگهی