میراث اسلامی ایران مشتمل بر مجموعه بزرگی از رساله‌های کوچک خطی در موضوعات مختلف، در بین سال‌های ۱۳۷۳ تا ۱۳۷۸ در طول ۶ سال به کوشش رسول جعفریان گردآوری و منتشر شده است. نویسنده در مقدمه کتاب هدف خود را نشر رساله‌های چاپ‌نشده در زمینه اسلام و ایران دانسته است. مجموعاً در این ده جلد (دفتر) ۲۲۳ عنوان رساله (گرچه در مقدمه مجلد ۱۰، گردآورنده تعداد آن را ۲۲۱ عنوان و در فهرست انتهای جلد دهم ۲۲۲ ذکر کرده است) به چاپ رسیده است که از این ۲۲۳ عنوان، ۲۰۴ عنوان رساله خطی و ۱۸ عنوان فهرست کتابخانه‌های کوچک و کتاب‌شناسی و معرفی نسخه است. یک مقاله نیز در مجلد دوم از مرحوم عبدالعزیز طباطبایی درباره شخصیت علمی و مشایخ شیخ طوسی به چاپ رسیده است. شیوه ارائه رسالات به‌این‌ترتیب است که در ابتدا در بخشی که عنوان «درآمد» دارد، مصحح شرحی درباره مولف رساله، موضوع و محتویات آن نگاشته است و نسخه یا نسخه‌های مورد استفاده خود را نیز معرفی کرده است. البته ظاهراً در چاپ این مجموعه نسبت به موضوع اخیر حساسیت زیادی وجود نداشته است، زیرا در برخی از رسالات مصحح محترم هیچ اطلاعی از ویژگی‌های نسخه خطی مورد استفاده، تاریخ کتابت، محل نگهداری و شماره آن به دست نمی‌دهد. نویسنده در مقدمه کتاب هدف از نشر این مجموعه را نشر رساله‌های فارسی دانسته است؛ اما به دلیل نقش محوری زبان عربی در فرهنگ اسلامی کشور ما ایران چند رساله عربی نیز در هر دفتر تصحیح و چاپ شده است که تعداد آن‌ها از مجموع ۲۰۴ رساله چاپ شده ۴۷ رساله است و بقیه رسایل فارسی هستند. به لحاظ موضوعی رسایل منتشر شده از تنوع نسبی برخوردارند. گرچه با وجود این تنوع از رسایلی در موضوعات تاریخ علوم پایه و پزشکی در این مجموعه اثری نیست. عمدتاًً رساله‌های چاپ شده فارسی در موضوع تاریخ و سفرنامه هستند. اما به‌هرحال در مجموع این ۱۰ جلد رسایلی با موضوعات فقه، کلام، ادبیات، سیاست، جامعه‌شناسی، اصول فقه، عقاید، تفسیر، عرفان و رجال وجود دارد.