کتاب یا رساله «درباره قحطی» از آثار ولادیمیر ایلیچ لنین است که در سال‌های آغازین قرن بیستم و در پی قحطی گسترده روسیه نوشته شد. این متن بیشتر جنبه سیاسی و انتقادی دارد تا صرفاً توصیفی، زیرا لنین در آن قحطی را نتیجه مستقیم سیاست‌های نادرست حکومت تزاری و ساختار اقتصادی مبتنی بر استثمار دهقانان می‌داند. او تاکید می‌کند که قحطی نه یک بلای طبیعی صرف، بلکه پیامد نظام اجتماعی و اقتصادی پوسیده روسیه است. لنین در این نوشته راه نجات را در سازماندهی مبارزه طبقاتی، آگاهی کارگران و دهقانان و برچیدن نظام استبدادی تزاری می‌بیند. این اثر از جمله نوشته‌هایی است که نگاه مارکسیستی لنین را به مسائل اجتماعی و بحران‌های زمانه‌اش نشان می‌دهد و در تاریخ اندیشه انقلابی روسیه جایگاه خاصی دارد.
فزون بر این، لنین در رساله خود نشان می‌دهد که چگونه طبقه حاکم از بحران‌های انسانی همچون قحطی برای تحکیم سلطه خود استفاده می‌کند و به جای چاره‌جویی، شرایط را برای وابستگی بیشتر مردم به حکومت بازتولید می‌سازد. او در مقابل بر ضرورت همبستگی و مبارزه آگاهانه توده‌ها تاکید دارد و همین نوشته بعدها به‌عنوان بخشی از مبانی نظری فعالیت‌های انقلابی بلشویک‌ها مورد توجه قرار گرفت.