کتاب «ماللهند» ابوریحان بیرونی گنجینه‌ای است زوال‌ناپذیر از اطلاعات و تحقیقات دقیق درباره هند و هندوان از جهات مختلف و در مسائل گوناگونی که اجمالا بدان‌ها اشاره شده است. بیرونی ضمن بحث در مطالب مختلف، کوشیده اصطلاحات و تعبیرات هندی را به همان زبان اصلی یعنی سانسکریت بیان کند؛ زیرا او برای شناختن هند و هندوان، نخستین کاری که کرد، فراگرفتن زبان و ادبیات سانسکریت بود و چون این زبان را خوب می‌دانست، از آن به صورت مطلوب و عالمانه‌ای استفاده نمود و از این راه صدها لغت و تعبیر سانسکریت در کتاب خویش آورد. در این کتاب نویسندگان برای رفع مشکلات لغوی سانسکریت این کتاب و توضیح معانی و نشان‌دادن ضبط صحیح هر یک از آنها، این کتاب را به نگارش درآورده‌اند.