زبان فارسی که زبان ملی، رسمی و ادبی ایران است از شاخه ایرانی، زبانهای هندواروپائی یا هندو آریائی است، و این شاخه زبانهای بسیاری را که همه با یکدیگر خویشاوند هستند در برمی گیرد و بر پهنه بسیار گسترده ای از خاورزمین چون ایران، افغانستان، جنوب شرقی آسیای مرکزی، شوروی و بخشهایی از پاکستان و هند و چین و ترکیه و عراق و سوریه و قفقاز و گرجستان و ارمنستان و آذربایجان شوروی پراکنده است.
زبان فارسی از کهن ترین زبانهای نوشتاری جهان است، و ادبیاتی که به این زبان نوشته شده در کشورهایی که در دوره های مختلف تاریخی بخشی از شاهنشاهی ایران را تشکیل میداده اند رواج دارد و از اهمیتی ویژه برخوردار است، و از این رو، گاهی نقش زبان فارسی را در خاورمیانه همانند نقش زبان فرانسه در اروپای سده هفدهم - نوزدهم دانسته اند.