گردآوری و تدوین لغات هر زبان برای حفظ و شرح معنا و کابرد آنها از خدمات رایج و ضروری است. در امر تدوین، وظیفه‌ی مولف، ضبط درست تلفظ لغات و بیان دقیق مفاهیم و کاربرد آن‌هاست. مولف، واضع لغت نیست؛ بلکه باید با امانت و دقت آن‌چه در گفتار و نوشتار به کار رفته و می‌رود گرد آورد.
به عبارت دیگر: وظیفه‌ی تدوین‌کننده‌ی فرهنگ لغات زبان، به کار ستاره‌شناس می‌ماند که وضع موجود یا گذشته‌ی ستارگان را مطالعه و بررسی می‌کند و به کشف و تبیین قوانین حاکم بر آنها می‌پردازد و مجاز نیست مکان و شکل آنها را به هر ملاحظاتی دگرگون کند؛ بلکه زبان‌شناسی و فرهنگ نویسی مقتضی واقع‌گرایی است و استخراج لغات و کاربرد آنها از گویش مردم و ادبیات شفاهی و کتبی آن باید با امانت‌داری کامل صورت گیرد.