در این فرهنگ به بهانه توضیح واژه هاى فلکى و مصطلحات نجومى در شعر، به یارى مآخذ مختلف علم هیأت و نجوم و آوردن بسیارى از کنایات و تعبیرات شاعرانه درباره آسمان و شکل کلى آن و خورشید و ماه و دیگر اجرام ثابت و سیار و نیز ذکر موارد و اشارات مربوط به ادب عامه درباره افلاک و اختران، سعى کرده ایم علاوه بر نشان دادن وسعت تأثیر اینگونه مسائل در شعر، با ذکر شواهد تا حدى نحوه رویارویى و درگیرى سخنوران را با مباحث فلکى و معتقدات نجوم حشوى و احکامى نشان دهیم.