نویسنده این کتاب معتقد است بر اثر جاه‌طلبی و قدرت‌نمایی ادبی پاره‌ای از دانشمندان این سرزمین، زبان و ادبیات کهن ایرانی به‌آسانی تحت نفوذ و حتی انقیاد ادبیات عرب قرار گرفت و به هر تقدیر امروزه که قرن‌های متمادی از آن زمان می‌گذرد، لغات و واژه‌های عربی آنچنان در ادبیات فارسی جای گرفته است که امکان نوشتن یک نثر فارسی سره را غیرعملی کرده است. بنابراین در این فرهنگ کوشیده است واژه‌های متشابه عربی که در فارسی استعمال می‌شود را پیدا کند و از تدارک لغات نامأنوس و غیرمستعمل خودداری کرده است.