«از آهن مذاب تا گدازه ی خشک» اثری به موقع و کم نظیر است در باره ی هنر در اولین انقلاب و کشور سوسیالیستی جهان. باربد کیوان با نگاهی نقادانه به عرصه ی ادبیات و هنر در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی خدمت مهمی به فرآیندِ جمعبندی از تجارب مثبت و منفی انقلاب های سوسیالیستی قرن بیستم کرده است. به یقین طرازبندی از نظریه ها، سیاست ها و عمل کردهای دولت سوسیالیستی شوروی (1917-1956) در عرصه ی ادبیات و هنر جایگاه مهمی در جمعبندی از کلیتِ تجربه ی دولتِ دیکتاتوری پرولتاریا در کشورهای سوسیالیستی سابق دارد زیرا، «مبارزه بر سر جایگاه و راستای ادبیات و هنر بخشی جدایی ناپذیر از مبارزه طبقاتی ادامه دار (و اغلب حادی) است که گذار سوسیالیستی را به پیش می راند.» این کتاب علاوه بر مقدمه شامل فصول زیر است: یک پیش زمینه ی تاریخی،آتش اکتبر، هنر و ادبیات در دسترس همه، پرسش ها و چالش های دهه ی 1920، ایدئولوژی رسمی،سانسور، تعیین سلیقه ی عمومی،دهه ی 1930 و چرخش در سیاست فرهنگی/ادبی/هنری،رئالیسم سوسیالیستی،و آنچه می توان جمعبندی کرد. کتاب همچنین ضمیمه هایی در باره نظرات لنین و برخی دیگر از شخصیت های سیاسی و هنرمندان شوروی در مورد هنر دارد: تروتسکی،کلنتای،مایاکوفسکی و نوگرایان، لوناچارسکی، گورکی ،ژدانف، انجمن هنرمندان انقلاب. این اثر در تارنمای سربداران.اورگ، بخش کتاب خانه، در دسترس است.