علی اشرف درویشیان متولد 1320 شمسی در آبشوران کرمانشاه است. وی بعد از گرفتن دیپلم مدتی به تدریس در مناطق کرمانشاه و گیلانغرب پرداخت. وی در 1345 تحصیل در رشته ادبیات فارسی در دانشگاه تهران را آغاز کرد و فوق لیسانس روانشناسی تربیتی گرفت و همزمان در رشته مشاوره و راهنمای تحصیلی نیز تحصیل کرد. نویسنده منتقد و مبارزی پرشور بود که قبل و بعد از انقلاب بارها دستگیر شد. وی از اعضای کانون نویسندگان ایران و از داستان نویسان پیشکسوت ایران است که چندین جایزه ادبی دریافت کرده. از آثار وی می توان به سلول 18، آبشوران، رنگینه، آتش در کتابخانه بچه ها و کی برمی گردی داداش اشاره کرد که تمام این داستانها مربوط به کرمانشاه و مردم و مبارزات آنها و جریانهای سیاسی آنجاست. گلباخی در این کتاب چند اثر درویشیان را نقد و تحلیل و قسمتهایی از متن این کتابها را واکاوی کرده است. زبان درویشیان زبان مردم کوچه و بازار است، ساده و دلنشین مثل انشای بچه ها. این تحلیل، در سال 1359 شمسی در انتشارات کار به طبع رسید