بدرالدین کتابی (۱۲۹۱ -۱۳۶۶) نویسنده ، مترجم و شاعری متولد اصفهان بود که پس از تحصیل در مدارس قدیم اصفهان، در مشهد به تحصیل ادبیات، فقه، منطق و اصول فلسفه اسلامی پرداخت. وی در سال ۱۳۱۶ موفق به اخذ درجه لیسانس در رشته فلسفه و علوم تربیتی از دانش‌ ‌سرای عالی و دانشکده ادبیات شد. وی به دو زبان عربی و فرانسه تسلط کامل داشت. پس از فراغت از تحصیل به تدریس در دبیرستان‌‌های اصفهان مشغول شد و سپس ریاست ادب و چندی معاونت اداره کل فرهنگ استان اصفهان را عهده‌ دار بود. وی در بنیان ‌گذاری دانشکده ادبیات اصفهان در ۱۳۳۷ش و نیز تأسیس کتابخانه آن نقش مؤثری داشت. سال‌‌‌ها نیز در آن دانشکده به تدریس فلسفه، روان‌شناسی، منطق نظری و عملی، ادبیات فارسی و متون فلسفی به زبان فرانسه پرداخت. کتاب پیش رو که مجموعه ای از مقالات بدر الدین کتابی می باشد به مناسبت دومین سال درگذشت وی توسط فرزندش گردآوری شده و با مقدمه ای از دکتر محمد خوانساری آراسته گشته است. این کتاب شامل هفت بخش متشکل از مقالات عرفانی (پنج مقاله درباره تصوف از رینولد نیکلسون و سه قطعه شعر عرفانی از کاظم زاده ایرانشهر)، مقالات فلسفی (جبر و اختیار، علم و اخلاق و ...)، مقالات علوم انسانی (مبانی جامعه شناسی، علم تاریخ و تحقیق در مقدمات آن و ...)، یابودها ( یادی از محمد باقر الفت، محمد علی حبیب آبادی و مسیح ثقفی )، مقالات گوناگون ( گرانباری ثروت، غوغای اصلاحات)، منتخب اشعار (غزلیات و رباعیات) و بخش پایانی یادنامه آن استاد است که در دو قسمت مقالات و اشعار و ماده تاریخ ها مرتب شده است. این آثار اعم از مقالات، سخنرانی ها و ترجمه ها ساده و بی تکلف و خالی از تصنع هستند.