داستان سلامان و ابسال، حکایتی رمزی و تمثیلی است که ریشه ای یونانی دارد. این قصه در حدود قرون سوم و چهارم هجری برای نخستین بار به وسیله حنین بن اسحق حکیم از یونانی به عربی ترجمه شد. این داستان به این دلیل مضمونی عاشقانه، رمزی، تمثیلی، عرفانی و فلسفی دارد، توجه بسیاری از بزرگان ادب و اندیشه ایران را به خود جلب کرده است. به گونه ای که ابن سینا، خواجه نصیر طوسی و جامی این قصه را نقل کردند و بر آن شرح و تاویل آوردند. سلامان و ابسال جامی به جهاتی از دیگر آثار جامی متمایز است و زبان و قالب این منظومه آن را به مثنوی مولوی نزدیک می کند. در ابتدای کتاب پیش رو سابقه داستان سلامان و ابسال از حنین ابن اسحاق، ابن سینا، ابن طفیل و جامی مورد توجه قرار گرفته است. تاویل رموز داستان، مطالعه داخلی داستان، بررسی انتقادی، نیروی سخنوری و قدرت ادبی متن عبدالرحمن جامی مطالب دیگر این کتاب را تشکیل می دهند که به قلم عبدالحی حبیبی نگاشته شده است. در تعلیق انتهای کتاب که به قلم محمد اسمعیل مبلغ درباره شرح رموز داستان نگاشته شده است، تلاش شده علاوه بر فواید ادبی و تاریخی، بهره فلسفی نیز برای خوانندگان حاصل شود. کتاب حاضر به مناسبت پانصد و پنجاهمین سال ولادت جامی هروی توسط انتشارات انجمن جامی کابل و در سال 1343 منتشر شده است.