برگرفته از متن کتاب:
جامعۀ استبداد زده نقد و نقادی را برنمی‌تابد. فرهنگ استبداد ورای هر نقدی یک توطئه می‌بیند. فرهنگ انتتقاد ستیز و انتقاد گریز از نقد خویش عاجز و مخالف آن است. در جامعه‌ای که به فقر فرهنگی مبتلاست، اجرای دمکراسی، حقوق شهروندی و آزادی‌های فردی و اجتماعی تنها از طریق توسعه فرهنگی امکان پذیر است. توسعه فرهنگی نیز جز از طریق استقرار حاکمیت مردم امکان ندارد. در اندیشیدن به دگراندیش است که اندیشه دمکراتیک پا می‌گیرد و در آزادی دگراندیش است که دمکراسی معنا می‌یابد. حکومت بدون مخالف، نمی‌تواند حاکمیتی دمکراتیک باشد