هدف این کتاب نمایان‌کردن نفوذ مستقیم یا غیرمستقیمی است که افسانه‌ها و داستان‌های ایرانی بر ادبیات انگلیسی قرن‌های هجدهم و نوزدهم اعمال کرده‌اند. با این وجود با تعمیم اصطلاح «داستان‌ها و افسانه‌های ایرانی» موضوع‌ها و مضامینی را که با تاریخ واقعی یا افسانه‌ای ایران بستگی دارند و آن دسته از حکایات شرقی که به ظاهر ایرانی می‌نمایند، مورد مطالعه قرار گرفته است. فصل مقدماتی این کتاب به مطالعه در چگونگی نشر افسانه‌ها و داستان‌ها به طور کلی، تشابه آنها و انتقالشان از کشوری به کشور دیگر و نیز به توجیه سهم ایران در ایجاد آنها اختصاص داده شده است. آنگاه به مطالعه در حکایات شرقی و تغییرات و تبدیلات آنها و اقتباس‌ها و پیروی‌هایی که از آنها به عمل آمده و بالاخره تقلیدهای مسخره‌آمیز آنها در ادبیات انگلیسی قرن هجدهم پرداخته شده است. در بخش دوم مشاهده می‌شود که ندای مشرق موجب گشایش جهان نوینی می‌شود که در آن شرق‌شناسان و زبان‌شناسان و مسافران و مترجمان در ایران و هندوستان موفق به کشف گنجینه‌های واقعی دانش می‌شوند که تا آن زمان پنهان و ناشناخته باقی مانده بود.