علامه قزويني يكي از بزرگترين محقان و پژوهندگان در ادب فارسي است و از راهگشايا تحقيق و پژوهش در آثار نظم و نثر هزار ساله فارسي. قزويني كه با تسلط به ادب فارسي و عربي به اروپا رفته بود هم زبانهاي اروپايي را آموخت و هم به شيوه‌هايي كه غربيان در تحقيق بدان رسيده بودند, آگاهي و تبحر يافت و با مهارت در دانش دو سويه‌ي خويش به احياء كتب و آثار ارزشمند كهن نظير: لباب‌الالباب عوفي و تاريخ جهانگشاي جويني و چهار مقاله و مرزبان نامه و المعجم و ديگر آثار و متون نظم و نثر پرداخت.