اوضاع در «غثیان» سارتر چنین است:
هر بار که متن کنایی می‌شود، به واقعه‌ای، مراسمی یا اسمی اشاره می‌کند که مستلزم فرهنگی است، اشاره‌ای به عنوان همدستی بین نویسنده و خواننده ردوبدل می‌شود. و بدین ترتیب می‌توان جهان ذهنی این خواننده را شناخت. در این صورت کافی است نشان داده شود که خوانندگان مورد اعتراض کدامند و خوانندگان همدست کدام، تا «غثیان» را در موقعیت فرهنگی خود قرار داد. این کتاب تفسیری است بر کتاب «غثیان» سارتر.