در سده اخیر چند تن از جویندگان نام، با نوشتن مقاله‌هایی در روزنامه‌ها و مجله‌ها، ایرادهایی به پاره‌ای از نوشته‌ها و سروده‌های سعدی گرفته‌اند و مدعی شده‌اند که سعدی به وطن خود علاقه نداشته، دروغ مصلحت‌آمیز را تجویز کرده، خلیفه بغداد و خان خونخوار مغول را مدح گفته و ....؛ اما اخیرا کتابی به نام «مگر این پنج روزه، سعدی آخرالزمان» منتشر شده که در آن نوشته‌های استادان و صاحب‌نظران دانشمند را درباره زندگی سعدی زیر سؤال برده و نوشته که آنان کوشش کرده‌اند زندگی‌نامه موجهی برای سعدی بنویسند و با نقل اقوال مشکوک، مدعی شده که سعدی در تمام مدت عمرش از شیراز بیرون نرفته و .... این کتاب پاسخی است کوتاه به گفتار این مدعیان جویای نام که همگی دارای یک هدف مشترک هستند و آن فرو انداختن یکی از ستون‌های عظیم و اصلی زبان و ادبیات فارسی است