چند نکته درباره کتاب:
این کتاب در واقع می بایست فصلی باشد از کتابی در رابطه با ادبیات داستانی ایران در تبعید. از آنجا که حجم آن زیاد بود، ترجیح دادم مستقل و به این شکل انتشار یابد. در تدوین آن کوشیده ام تا از هر آنچه که بتواند در روشن تر شدن جایگاه طنز ایران در تبعید کمک کند، استفاده کنم. در همین رابطه است که به مفهوم خنده و چیستی طنز و هم چنین تجربه ی طنز در حکومتهای توتالیتر نیز پرداخته ام. گفتن از خنده و طنز در اسلام و همچنین به زمان جنبش مشروطه بیشتر با سوژه و موضوع های طنز در رابطه است. در این راه متاسفانه پس از گذشت بیش از صد سال جامعه در کلیت خویش به همان سوژه های پیشین بازگشته است.
... کوشش نموده ام تا در حد امکان تمامی آثار طنز منتشر شده در خارج از کشور را بازبینم. شکی ندارم که در این کار موفق نبوده ام. پراکندگی ایرانیان در جهان تبعید و همچنین عدم دسترسی به تمامی آثار منتشر شده در این عرصه، دو عامل بازدارنده در این راه بوده اند.
... هدف کندوکاوی است در "طنز در ادبیات داستانی ایران در تبعید". در این راه گاه به ضرورت به شعر و یا نمایشنامه طنز نیز پرداخته ام. خلاف روند طنز در غرب که شعر را پشت سر گذاشته، در ایران هنوز شعر بر طنز تسلط دارد...
این کتاب نخستین اثری است که به طنز ایران در خارج از کشور می پردازد. به همین علت موضوع را عمومی تر در نظر گرفته و به آن پرداخته ام. کوشش نموده ام تا از تمامی طنزنویسان تبعیدی یادی کرده نامی بیاورم. مطمئن هستم نفر بعدی که به این کار می پردازد، مشکلات مرا نخواهد داشت و ضعفهای این اثر را جبران خواهد کرد. ... مطالب این کتاب طی چند سال و گاه به فاصله و جدا از هم نوشته شده اند. در تدوین نهایی کوشیده ام تداوم مطالب حفظ گردند.