با نقد آثار:
راز نیمانی شعر / (نیما یوشیج)
زرگون / (غلامحسین والی)
سوگواره پیران / (رضا علامه زاده)
سیب / (سعید یوسف)
دیروزی ها / (نسیم خاکسار)
غوک / (رضا علامه زاده)
از متن کتاب:
همیشه می توان لحظه ای تاریخی یافت که در آن یک انسان بزرگ، یک شاعر، نویسنده، هنرمند، پژوهنده، سیاست مدار و یا یک مُصلح اجتماعی و غیره متولد می شود. اما گاهی این لحظه تاریخی یک نقطه عطف بزرگ یک پاگرد عظیم در گردش زمانه و یا موقعیتی ویژه به وجود می آورد که دگرگونی هایش با تحولات دهه ها و شاید سده های حرکت یک جامعه برابری می کند. مقطع ظهور نیما در شعر فارسی نیز چنین است. ایران، در این دوره، با انقلاب مشروطیت یک پوسته چندین صد ساله کهنه و بی آب و رنگ را ترکانده و به دورانی گذر کرده است که می رود در همه عرصه های اجتماعی و در زیر و روی جامعه حرکتی تازه رخ دهد. به این ترتیب تار و پود روابط کهنه در آستان قرن چهاردهم هجری از هم می گسلد و مناسباتی تازه جای آنرا فرا می گیرد. اما باید گفت که این تحول، با وجود آن که دوره تازه ای به شمار می آید ولی به طور هم زمان در همه عرصه های اجتماعی رخ نمی دهد. در واقع، قبل از آن که دگرگونی انقلاب مشروطیت بتواند تحولی در فرهنگ عامه مردم به وجود آورد، ورود تفکر دیگرگونه غربی تنش تازه ای در ذهنیت قشر روشن اندیشان جامعه بر می انگیزد تا محرک تغییراتی نه فقط در عرصه سیاست و اقتصاد، بلکه در گستره های ادبیات و هنر هم بشوند و بیخود نیست که در این زمینه شعر، یعنی متشخص ترین حرکت فرهنگی جامعه ایران پرچمدار شعارهای مشروطیت و نظم تازه اجتماعی می گردد...