از مقدمه کتاب:
جزوه حاضر که تلاش چندین ساله من را در جهت راهی برای بیشتر به رشد رساندن کودکان نشان می دهد. کوششی بود که علاقه زیادی به پخش گسترده آن نداشتم، زیرا بخوبی می دانستم آگاهان و علاقمندان آشناتری از من به مسائل کودکان وجود دارند (و البته نمی دانستم که چرا دست به کار نمی شدند و نمی شوند) و آنان باید به چنین مهمی به پردازند. خصوصا در چنین شرایط حساسی از زمانمان که تمامی دستها به کارند تا بیشتر با روشهای تحمیق کننده، کودکان، این فرزندان و پاسداران انقلاب کبیرمان را برای مقاصد خود بفریبند و بربایند، انجام کاری بزرگ ضرورت دارد، کاری که بتواند حداقل فرزندانمان را در راهیابی و صحیح راه رفتن کمک و یاری دهد. تا بیش از این افسوس نخوریم و انگشت به دهان نگیریم که چه کسانی پاسداران آینده خواهند بود و یا فریاد نزنیم که چگونه میتوان آنان را از هر گونه توطئه ای مصون داشت.
کودکان که بدون شک پاکترین و معصوم ترین انسانهای روی زمین هستند. همواره طعمه های لذیذی برای دشمنان انقلاب و خلق بوده اند. و چه دستانی که برای فریب آنان بکار نرفته است. اگر نگاهی به تاریخ گذشته خودمان و یا
کشورهای دیگری که انقلاب کرده اند بزنیم این نکته به خوبی روشن است. همانطور که گفتم روشهای تحقیق کننده بیشتر برای این معصومان به کار می رفت و می رود با تشویقی و آب نباتی و عضویتی او را محو خود می کنند و سپس ..
کتابخانه های ما بعد از انقلاب شاید بی روح تر از قبل از انقلاب بود چرا که ما عادت کرده بودیم تا بچه ها را با شعارهای انقلابی حرکت بدهیم و حالا که دیگر شاهی نیست تا بر علیه او شعار بدهیم و بچه ها همه از دور و بر ما فرار کردند...