از متن کتاب:
زمانی مهدی بیگ شقاقی در وصف آغامحمدخان قاجار یک رباعی گفته بود که:
نه جود ترا که وصف عالیت کنم
نه فهم تو را که حرف؛ حالیت کنم
نه ریش تو را که ریشخندت سازم
نه خا.. تو را که خا.. مالیت کنم
دستور توقیف مهدی بیگ خیلی سریع صادر شد و او به حرم عبدالعظیم پناه برد و بست نشست. البته کسی را گستاخی آن نبود که متعرض بست نشینی شاعر شود؛ ولی آغامحمد خان گروهی را گمارد تا به محض خروج مهدی بیگ او را دستگیر کنند. شاعر بینوا در بست ماند تا زمانی که جسد آغامحمد خان را از تفلیس به ری آورده؛ طواف دادند. آنگاه از بست خارج شد...
«چون سپیده سپید کار چادر قیری از روی جهان درکشید، خورشید چون کلاه گوشه نوشیروان از کوه تند طلوع کرد، مهر چون بوزرجمهر از مطلع شرقی برتافت، زاهد آسمان در هم چید»
یکی از مظاهر تجلی ِ حکمت و معرفت و عرفان و تدبیر بزرگمهر، سخنانی است که وی در بزم های هفتگانه انوشیروان ایراد کرده است، بزم چهارمِ انوشیروان با بوزرجمهر و موبدان، پس از دو هفته در حضور وی تشکیل میشود و شاهنشاه از آنها درباره تاج و تخت و عدل و داد و فرهنگ و نژاد پرسش میکند و هر کس به اندازه دانش و بینش خویش سخن میگوید، آنگاه شاه از بوزرجمهر میخواهد که سخن بگوید...