در داستان‌ها و قصه‌های فرائد السلوک خصوصیاتی چون تأکید بر حوادث،محکم نبودن روابط علت و معلولی میان رویدادها،مطلق‌گرایی،ختم شدن به نتایج اخلاقی،تغییرناپذیری‌ شخصیت‌ها،کیفیت روایت،بن مایه‌های مشترک و فرضی بودن زمان و مکان دیده می‌شود.مجموعا 85 داستان در فرائد السلوک وجود دارد.داستان‌های اصلی ابواب،بلندتر از داستان‌های فرعی است.گفتگو بیشتر میان اشخاص اصلی‌ داستان‌ها برقرار می‌شود.اختصاصات زبانی نثر فنی قرن 6 و 7 در این اثر دیده می‌شود.در داستان‌های این اثر از 982 شخصیت استفاده شده است.بیشترین شخصیت‌ها از حیوانات(92 درصد)،مردان و پسران(91/5 درصد)و صاحبان‌ مشاغل(41 درصد)استفاده شده است.گویندگان اصلی داستان‌ها عبارتند از:نویسندهء کتاب که 13 درصد داستان‌ها را نقل‌ می‌کند.71 درصد داستان‌ها توسط بهروز از شخصیت‌های داستانی،9 درصد توسط پسر بازرگان و 5 درصد توسط قصیر از شخصیت‌های دیگر داستانی،نقل می‌گردد.راویان اصلی اغلب ناشناخته‌اند و جز دو داستان که راویان معینی دارد، سایر داستان‌ها با عباراتی مانند«شنیدم،گویند،آورده‌اند و اصحاب تاریخ و ارباب حکایات»روایت می‌شود.زاویهء دید داستان‌ها اغلب سوم شخص است.54 درصد داستان‌های دارای کنش و 55 درصد فاقد کنش است،بن مایه‌های مشترک‌ (دو عنصر وابسته،یک عنصر متضاد و واسطه)در این کتاب بسامد زیادی دراد.همچنین 59 درصد داستان‌ها دارای نتایج‌ و توصیه‌های اخلاقی است و 5 درصد فاقد این امر است.تنها در 7 درصد داستان‌ها به حوادث خارق العاده اشاره شده، 83 درصد داستان‌ها دارای زمان و 07 درصد دارای مکان است.