میرزا برخورداربن ترکمان فراهی متخلص به ممتاز از منشیان اواسط عصر صفوی بود که ضمن اشتغال در دستگاه حکومتی به نویسندگی نیز می‌پرداخت. محبوب القلوب که از مقدمه ای حاوی مقاله و 5 باب در آداب معاشرت، نیکوکاری، مساعدت اقبال، مصاحبت دوستان و فواید قناعت و همت تشکیل شده است، از حکایات و داستان های آموزنده با نثر متکلف و سجع‌های مکرر تشکیل شده است. برخی از این حکایات، از کتب تاریخی و ادبی و بسیاری دیگر نیز از مثل‌های متداول زمان اقتباس گردیده اند. کتاب حاضر که پیش از این چندین بار در هند و ایران تجدید چاپ شده بود، توسط انتشارات کتابخانه بارانی منتشر گردید.