از پیشگفتار کتاب:
نسخ خطی میراث مکتوب فرهنگی هر ملتی است. همه ملت ها به آثار گذشتگان خویش به ویژه اسناد و نسخ خطی خویش می بالند و در راه احیای آن سرمایه گذاری های سنگین می کنند. امروزه برای اینکه مشخص شود چه ملت و کشوری در طریق تمدن و گسترش فرهنگ جهانی پیشقدم و از سابقه بیشتری برخوردار بوده است بحث های جدی و اساسی مطرح است، نمایشگاهها و موزه های مختلف در موضوعات گوناگون در سراسر دنیا به ویژه در کشورهای صنعتی نشان از آن دارد که انان خود مدعیان تمدن اند و یا دست کم چنین القا می کنند که در حفظ و حراست از میراث باستانی و نگهداشت آثار تاریخی عرضه و توان بیشتری دارند و از این طریق محققان را از سراسر دنیا به سوی خود می خوانند تا با غور و بررسی در اسناد و مدارک و تاریخ گذشته به کشف نقاط مبهم تاریخی بپردازند.
در کشور ما نسخ خطی غریب است کسی به آن توجه چندانی نمی کند. اگر چه نسبت به گذشته وضعیت بهتر شده است ولی تا رسیدن به مرحله ای که حفظ و حراست نسخ خطی و عرضه آن به مراکز ذیربط جلوگیری از انهدام و با خروج از کشور به صورت فرهنگی همگانی درآید فاصله زیاد داریم...