این جلد دوره یی ویژه از تاریخ معاصر ایران را در بر می گیرد، مربوط به سالهای شور و التهاب و جنبش مردم ایران برای به دست آوردن استقلال و آزادی است، دوره ی آزادیی نیم بند و نارس در فاصله ی در استبداد از بردن رضاشاه از ایران در شهریور ۱۳۲۰ تا کودتای نظامی بیگانگان و پسرش محمدرضاشاه در بیست و هشتم مرداد ۱۳۳۲ میباشد. روزگار نوید آزادی برای فرد جراید، اجتماعات، هیجان ملی، بازگشت دکتر مصدق در صحنه ی سییاسیی کشور و رهبریی نهضت ملت برای ملی شدن صنعت نفت ایران است هنگام تلاش و امید است. در این دوازده سال رویدادهای بسیار و خیلی جالب رخ داده است. در چنین دوره بی کوتاه از تاریخ ایران دوزاد نفر نخست وزیر به خود دید دو نفر از آنان هریک سه بار و سه نفر دیگر هر یک دو بار به این مقام رسیدند و بیست و یک فرمان نخست وزیری صادر شد. دو نفر از آن نخست وزیرها به ضرب گلوله کشته شدند سه نفر توسط نمایندگانی که خود وسیله ی انتصاب و رفتنشان به مجلس شده بودند برکنار شدند. یکی از آنان یک بار توسط بلوایی که از دربار سرچشمه گرفته بود و بار دیگر به وسیله ی قیامی ملی برکنار شد. یکی به علت تظاهرات مردم و مخالفت عمومی سقوط کرد و دیگری پس از سقوط، پیاده از مجلس به خانه رفت از سه نفر آنان شاه به عنوان محلل استفاده کرد. یکی به وسیله ی مردم به شاه و مجلس تحمیل گشت و رئیس دولت مردم شد و باری دیگر با قیام خونین مردم علیه شاه و مجلس به روی کار ،آمد، ولی با کودتای بیگانگان برانداخته شد و با سقوط او آن آزادیی نیم بند و نارس» نیز از میان رفت.