دکتر آلفونس گابریل که در واقع یک پزشک اتریشی بود، به همراه همسرش سه بار به ایران سفر کرده است. سفر اول او در سال 1928 میلادی و سفر دوم 1933 بود که گزارش آن تحت عنوان «در شرق دور از دنیا» به چاپ رسید. او در این سفر کویرهای ایران را زیرپا گذاشته و در یک بررسی علمی آن‌ها را از نظر جغرافیایی، زمین‌شناسی، گیاه‌شناسی و جانورشناسی مورد مطالعه قرار داده است.
حاصل این مطالعه در نهایت امانت‌داری در کتاب (سفرنامه آلفونس گابریل - عبور از صحاری ایران) آمده است