سرگذشت فتحعلی شاه قاجار، هم از لحاظ احوال شخصی و خصوصی اش و هم از نظر زمانه ای که در آن می زیسته، خواندنی و عبرت آموز است. این مرد به راستی طرفه معجونی از عادات و منشهای گوناگون بود، بر سلطنت کشوری که عمویش آغا محمّد خان، با خون و خشونت آنرا از لحاظ سیاسی و اجتماعی آماده کرده بود، تکیه زد. ... در حالیکه جهان عصر او با حرکتی پرشتاب و خیره کننده در عرصۀ علم و صنعت، بسوی ترقّی و تعالی پیش می رفت و انقلاب بزرگ فرانسه، ساختار حکومتی کشورهای مستبد را زیر و رو میکرد، او با معرفتی در حد یک ایلیاتی، رهبری کشوری را بر عهده داشت که ناگهان در کانون رقابت قدرت های بزرگ قرار گرفته بود ... اما او با معرفتی در حدّ یک ایلیاتی و با تمایلاتی نفسانی در همان حد، ساعات زندگی خود را با زنانی که شمارشان را بیش از هزار نوشته اند، روشهای متنوع کامستانی را تجربه میکرد ... و حاصل این تجربه، گلّه ای انبوه از پسران و دخترانی که تولید مثلشان در دو دهه پس از مرگ او، از ده هزار تن تجاوز میکرد و از بسیاری از آنها، کاری جز گذراندن یک زندگی انگلی و مزاحمت برای و دولت و مردم بر نمی آمد ... زندگی فتحعلی شاه براستی خواندنی است