اگر بخواهیم که زندگینامة افراد برجسـته و نام آوران ایران را از زمان غزنویان تا عصر صفویان و یا پیش از آن و بعد از آن را به رشتة تحریر در بیاوریم به سختی به جایی میرسیم و فقط چند مطلب از میان آثار مکتوب بجای مانده به دست میآوریم و یا از اسطوره ها و داستانهای شفاهی کمک میگیریم؛ که مقداری به هدف و مقصود خود نایل ویم. چون شرح حال و آثار اختران تابناک زبان و ادب فارسی در ایران به این وضع باشد؛ اوضاع و احوال کسانی که خارج از مرزهای سیاسی این کشور زندگی میکردند و فخر مینمودند که پیرو زبان و ادب فارسی هستند و فرهنگ آن کشور را خارج از مرز و بوم آن زنده نگه میدارند؛ چگونه خواهد بود؟