از مقدمه کتاب:
شعر و شاعری از قدیمی ترین زمان مورد علاقه و توجه بشر بوده و با آنکه دانشمندان و حکیمان بیش از گروه شعرا به معرفت و مدنیت بشر خدمت کرده اند، همیشه مردم روزگار شعرا را بیش از سایر بزرگان عالم می شناخته و به سخنانشان توجه می کرده اند. چنانکه ما هم (هومر) حماسه سرای نامی دنیای قدیم یا (شکسپیر) شاعر بزرگ انگلیسی را از بزرگترین دانشمندان معاصرشان بیشتر می شناسیم. یا سعدی و حافظ و خیام ما در همه جای دنیای پهناور از زکریای رازی و ابوریحان بیرونی بیشتر معروفند.
اکنون نیز با آنکه سلطه شعر بر نفوس خلایق مانند قدیم نیست و ذوق عمومی دانش پسندتر و جدی تر شده است، باز همه کس شنیدن سخن را از زبان شعر جالب تر می یابند ولو اینکه به قول نظامی گنجوی (احسن او اکذب او) باشد یا به تعبیر قرآن (شاعر بگوید آنچه را که خود نمی کند). زیرا مردم زیبایی ها را بیشتر و پیشتر از خوبی های تشخیص می توانند داد و سخن منظوم به همان اندازه که زیباتر است، دل را بیشتر مجذوب می سازد و حالی و اثری می بخشد که از خواص زیبایی ها است و تا دنیا دنیاست، بازار شعر گرم خواهد بود...

احوال برخی از شاعرانی که در این دفتر میخوانیم:
امیر فیروزکوهی
ملک الشعرای بهار
پروین اعتصامی
پژمان بختیاری
فریدون توللی
ابوالقاسم حالت
علی اصغر حریری
مهدی حمیدی شیرازی
پرویز ناتل خانلری
دانش بزرگ نیا
علی اکبر دهخدا
رشید یاسمی
رعدی آذرخشی
و...