در ابتدای کتاب میخوانیم:
چهارصد و نود سال پس از مرگ موسی، داود به سلطنت بنی اسرائیل رسید و یکبار دیگر عبریان قوت و شوکت یافتند و از جنگهای خانمان برانداز و دشمنان نیرومند آسوده گردیدند.
از حسن سیاست و تدبیر داود بیت المقدس در دنیای آن روز به صورت مرکزیت مهمی درآمده بود و بنی اسرائیل به آسودگی و رفاه زندگی می کردند. با وجود جنگهای کوچک و بزرگ که گاه گاه شعله ور میشد و امنیت قسمتی از کشور پهناور را به خطر می انداخت، باز هم راهها امنیت نسبی داشت و کاروان های بیشمار از اطراف و اکناف عالم به سوی فلسطین حرکت می کرد و در بیت المقدس فرود می آمد و معاملات انجام می گرفت.
هر بازرگان در هر نقطه ای از جهان جنسی خوب و گرانقیمت داشت برای فروش در بیت المقدس و عرضه نمودن به تجار متمول اسرائیلی کنار می گذاشت و در فصل معین که کاروانها حرکت می کردند، اموال تجارتی را به آن سوی عالم می بردند و پس از چندین ماه با ثروت هنگفت بازمی گشتند