پرنس تالیران به یک خانواده اشرافی غیرثروتمند تعلق داشت. از هشت سالگی به تحصیل علوم دینی پرداخت و در سال ۱۷۸۸ به مقام اسقفی رسید. با شروع انقلاب، به عضویت کنوانسیون ملی برگزیده شد و نقش اصلی را در مصادره دارایی‌های کلیسا به دست گرفت. در سال‌های بعد نیز با ماموریت‌های دیپلماتیک در انگلستان به سر برد تا سرانجام، به دلیل اعتراض تبعیدیان فرانسوی مقیم لندن، در سال اوایل سال ۱۷۹۴ از انگلستان اخراج شد. این در حالی است که وی مغضوب دولت انقلابی فرانسه نیز بود.
پیش از تشریح زندگانی و خصائل این مرد، شایسته است به این سوال پاسخ گوییم که چرا سیاست تالیران از تلاش مرسوم اسلاف خویش که استادان این هنر بودند، اعراض کرد؟...