در تاریخ پیکار و مبارزه به خاطر آزادی، دموکراسی و رهایی از چنگال هر نوع ستم ملی و طبقاتی در کشورمان، گاه نشان از خانواده هایی بچشم میخورد که اعضای آن نه تنها به شکل انفرادی و تک تک، بلکه دسته جمعی پدر، مادر، خواهر و برادر باهم و در کنار هم و یا پشت سرهم در این پیکار و مبارزه شرکت جسته اند، به زندان افتاده اند، تبعید شده اند، کشته داده اند و نام و نشان چشمگیر و درخور توجهی از خود برجای گذاشته اند. خانواده ابراهیمی نیز از این زمره است. کسانی که کم و بیش مسائل سیاسی و اجتماعی تاریخ معاصر کشور عزیزمان ایران را دنبال می کنند، مخصوصا آنهایی که با جنبش ملی و خواستار خودمختاری سالهای هزار و سیصد و بیست و چهار و پنج خلق آذربایجان به رهبری فرقه دموکرات آشنایی دارند، بدون تردید نام این خانواده، به ویژه نام فریدون ابراهیمی به گوش آنان خورده است.