مقدمه:
اسنادی که ترجمه آنها در بخش اول این کتاب گردآوری شده، دورانی از سیاست خارجی ایران را در بر می گیرد که هشت سال تمام یعنی از سال ۱۳۰۴ (تاریخ ارتقاء رضاخان پهلوی به مقام سلطنت و انتصاب تیمورتاش به وزارت دربار) تا سال ۱۳۱۱ (تاریخ سقوط تیمورتاش از مسند قدرت) طول کشید و در عرض این مدت همچنان که وزیر مختار انگلیس در تهران (سر رابرت کلایو) در یکی از گزارشهای خود به وزارت خارجه انگلیس مینویسد: «در ایران امروز تصمیم گیرنده حقیقی درباره تمام مسائل مربوط به سیاست خارجی کشور فقط دو نفر هستند شاه و تیمورتاش. بقیه فقط مجریانی هستند که دستورات و اوامر این دو شخصیت والا را اجرا میکنند» اسناد و مدارک منتشر شده از طرف وزارت خارجه بریتانیا درباره روابط ایران و انگلیس در این دوره نه تنها حرف وزیر مختار را تایید می کنند بلکه در بعضی موارد نقش و نفوذ تیمورتاش را حتی بالاتر از رضاشاه نشان می دهند.
سالها پیش از اینکه این کتاب نوشته شود خانم ایراندخت تیمورتاش (دختر وزیر دربار فقید) برای من نقل می کرد که رضاشاه پهلوی در بدو سلطنتش، پس از برگزیدن تیمورتاش به مقام وزارت دربار به او گفته بود از امروز به بعد ما دو نفر ایران را اداره خواهیم کرد. کارهای نظامی اش با من و کارهای سیاسی اش با تو. یک نگاه اجمالی به تاریخ سیاست خارجی ایران در این دوره صحت نقل قول بالا را به طور کامل و محرز نشان می دهد. در عرض سالهای ۱۹۲۸ و ۱۹۲۹ متجاوز از چهل فقره مذاکره مهم میان تیمورتاش و سر رابرت کلایو صورت گرفته که خود رکوردی است در روابط ایران و انگلیس...