بخشی از کتاب برتری مهاجم:
«عدم قطعیت دشمن ما نیست بلکه محیطی است که در آن زندگی می‌کنیم. ما در جهانی زندگی می‌کنیم که بی‌ثباتی و ابهام، قاعده هستند نه استثناء. رهبرانی که منتظر قطعیت می‌مانند، از همین حالا عقب افتاده‌اند. کلید موفقیت در چنین محیطی این است که «دیدی تیزبین» داشته باشی یعنی بتوانی تغییرات جزئی را قبل از آنکه آشکار شوند تشخیص بدهی و قاطعانه بر اساس آن‌ها عمل کنی. کسانی که قادرند علائم اولیه‌ی تغییر را ببینند و آن را به اقدام استراتژیک تبدیل کنند، برتری واقعی را در اختیار دارند.
بیشتر افراد و سازمان‌ها طوری برنامه‌ریزی شده‌اند که دنبال ثبات باشند. آن‌ها پیش‌بینی‌پذیری را ترجیح می‌دهند، از ریسک پرهیز می‌کنند، و خیلی کند به تهدیدهایی واکنش نشان می‌دهند که هنوز فوری به نظر نمی‌رسند. اما کسانی که با ذهنیت «مهاجم» عمل می‌کنند، نگاه متفاوتی دارند. آن‌ها عدم قطعیت را به‌عنوان بخشی از بازی می‌پذیرند و آن را منبع فرصت می‌دانند. سریع حرکت می‌کنند، آزمایش می‌کنند و دائماً خود را با شرایط جدید وفق می‌دهند. در دنیای جدید رقابت، چابکی و سرعت از اندازه و سابقه مهم‌تر شده‌اند.
برتری مهاجم به معنی بی‌احتیاطی نیست. بلکه یعنی دیدن چیزهایی که دیگران نمی‌بینند، اقدام کردن قبل از آنکه دیگران بتوانند، و جسارت رهبری تغییر به‌جای دنبال کردن آن. در جهانی که در آن تردید مجازات می‌شود و شجاعت پاداش می‌گیرد، برندگان واقعی آن‌هایی هستند که منتظر ثبات نمی‌مانند بلکه در دل حرکت رشد می‌کنند، جلوتر از زمان فکر می‌کنند، و پیش از آنکه قربانی دگرگونی شوند، خود آغازگر آن می‌شوند.»