بخشی از کتاب قول‌های غول‌ها:
«رهبری به جای عنوان یا سلسله‌مراتب، درباره‌ی رفتار است. رهبری یعنی هر روز طوری ظاهر شوی که دیگران را بالا ببری، به آن‌ها شجاعت بدهی و الگویی بسازی که ارزش پیروی کردن داشته باشد. لازم نیست در موقعیت رسمی قدرت باشید تا در زندگی کسی تبدیل به یک «غول» شوید. گاهی آرام‌ترین صدا، اگر با صداقت و تمامیت استفاده شود، می‌تواند نیرومندترین عامل تغییر باشد.
من باور دارم که غول‌ها متولد نمی‌شوند، ساخته می‌شوند. آن‌ها با وعده‌هایی که می‌دهند و به آن‌ها پایبند می‌مانند ساخته می‌شوند. با تصمیم‌هایی که در لحظات سخت می‌گیرند، ساخته می‌شوند. با نحوه‌ی رفتارشان با دیگران وقتی هیچ‌کس نظاره‌گر نیست، ساخته می‌شوند. معیار واقعی رهبری نه در سخنرانی‌های باشکوه یا برنامه‌های استراتژیک، بلکه در اعمال روزمره و کوچکی از شجاعت و مهربانی است که فرهنگ اطراف‌مان را شکل می‌دهد.
هر یک از ما این ظرفیت را داریم که یک «غول» باشیم نه از نظر اندازه، بلکه از نظر اهمیت و اثرگذاری. مهم نیست تا چه اندازه بالا می‌رویم، بلکه مهم این است که در مسیر صعودمان، چه کسانی را با خود بالا می‌بریم. باید از خود بپرسیم: از طریق رفتارمان چه وعده‌هایی می‌دهیم؟ و آیا به آن‌ها عمل می‌کنیم؟ چون در نهایت، رهبری یک وعده است، وعده‌ای برای بهتر شدن، برای خدمت به دیگران، و برای باز کردن فضا برای صداهایی که اغلب نادیده گرفته می‌شوند.»