بخشی از کتاب افسانه سیزیف:
«تنها یک مسئله فلسفی به راستی جدی وجود دارد، و آن خودکشی است. قضاوت درباره اینکه زندگی ارزش زیستن دارد یا نه، در واقع پاسخ دادن به پرسش بنیادین فلسفه است. همه مسائل دیگر - اینکه جهان سه بُعد دارد، ذهن نُه یا دوازده مقوله دارد - بعد از این می‌آیند. اینها بازی‌هایی هستند؛ اول باید پاسخ داد. و اگر درست است، همانطور که نیچه ادعا می‌کند، که یک فیلسوف برای احترام برانگیز بودن باید آنچه را که موعظه می‌کند، با مثال خودش نشان دهد، اهمیت این پرسش را می‌توان از عمل مستقیمی که در پی می‌آید دریافت.
من هرگز ندیده‌ام کسی برای اثبات قضیه اصل دلیل کافی بمیرد. اما گالیله، با اینکه حقیقتی علمی را در اختیار داشت، به محض اینکه جانش به خطر افتاد، به راحتی از آن دست کشید. به یک معنا، او کار درستی کرد. آن حقیقت ارزش سوختن روی تل هیزم را نداشت. اینکه زمین دور خورشید می‌چرخد یا نه چندان اهمیتی ندارد. در واقع، این مسئله کاملاً بی‌اهمیت است. اما من می‌بینم که بسیاری از مردم می‌میرند چون زندگی را ارزش زیستن نمی‌دانند. و متناقض اینجاست که می‌بینم دیگرانی، به طرز متناقضی، خود را به خاطر ایده‌ها یا توهماتی که دلیل زندگی‌شان می‌شود، به کشتن می‌دهند.»