بخشی از کتاب بیدار کردن ایکیگای درون:
«زندگی در توکیو با ریتمی سریع و بی‌وقفه جریان دارد. هر روز صبح، میلیون‌ها نفر از خانه‌هایشان بیرون می‌آیند و در مترو، اتوبوس و خیابان‌های شلوغ به سمت محل کارشان حرکت می‌کنند. در میان این هیاهو، مردی هشتاد ساله را می‌بینم که هر روز صبح در همان ساعت مشخص، جلوی مغازه کوچکش را جارو می‌کند. او این کار را بیش از پنجاه سال است که انجام می‌دهد، با همان دقت و وسواس روز اول. وقتی از او می‌پرسم چرا این کار را با چنین نظمی انجام می‌دهد، لبخندی می‌زند و می‌گوید: 'این ایکیگای من است.'
ایکیگای مفهومی است که نمی‌توان آن را به سادگی در یک جمله خلاصه کرد. این کلمه ترکیبی از 'ایکی' به معنای زندگی و 'گای' به معنای ارزش است. اما ایکیگای فراتر از معنای لغوی آن است. این مفهوم درباره یافتن لذت و معنا در زندگی روزمره است، حتی در ساده‌ترین کارها. برای آن پیرمرد، جارو کردن جلوی مغازه تنها یک وظیفه نیست؛ این کار بخشی از هویت او، ارتباطش با جامعه و دلیلش برای بیدار شدن در هر صبح است. او با این کار ساده، هر روز به دنیای اطرافش کمک می‌کند و این همان چیزی است که به زندگی‌اش معنا می‌بخشد.»