منبع ندارد
به نام خداوند
مقدمه
اگر فرض كنيم كه يك مربي كودك در عين حال كه براي كار در پيش دبستاني آموزش ديده اما در فضاي مركز و در جمع كودكان احساس موفقيت نمي كند و مي پندارد كه برنامه تحصيلي دانشگاه و دوره هاي بازآموزي در اين مورد به او ياري نرسانده مي توان گمان برد كه مربي مزبور علي رغم مصوبه هفتصد و هفتادمين جلسه شوراي عالي آموزش و پرورش پيرامون ويژگي هاي عمومي مربيان پيش دبستاني, از دانش و توانايي برقراري ارتباط خوب و صحيح با كودك, والدين و ديگر كاركنان برخوردار نيست. كري فلويد استاد دانشگاه ايالتي آريزونا در كتاب ارتباطات ميان فردي به يك سوء تفاهم جهاني اشاره و تاييد مي كند كه مثال بالا سردرگمي ناشي از ناتواني نيست بلكه ناشي از پيچيدگي فوق العاده ي مهم ترين كنش انساني است كه علي العموم ناديده انگاشته مي شود چرا كه اشخاص به اين افسانه باور دارند كه هر فرد بالذات يك متخصص در علم ارتباطات است. مربيان هم چون ديگر ابناي بشر در سراسر جهان, در زندگي روزمره به طور پيوسته در حال برقراري ارتباط اند و به راحتي امكان دارد كه از ميان آن ها كساني بسيار را يافت كه معتقد باشند در علم ارتباطات متخصص اند. اين امر مانند آن است كه خيلي از افراد فرزند دارند ولي داشتن فرزند به آن مفهوم نيست كه در پرورش كودك متخصص اند. تجربه امري بسيار گران بهاست اما حرفه اي شدن چيزي ديگر است. حرفه اي شدن به پيشرفت, دانش و توانايي فزون تر از تجربه شخصي نياز دارد.
تعريف ارتباط
تاریخ اندیشه‌های ارتباطاتی تعاریفي متعدد و مختلف را از سوی صاحب نظران، پژوهش گران و نویسندگان ارتباطات در خود جای داده است. هر یک از اندیشمندان با توجه به زاویه دید و اهمیتی که برای عناصر ارتباطات قائل هستند آن را تعریف کرده‌اند. در این میان دو تعریف از مقبولیتي خاص برخوردار است.
تعریف اول؛ ارتباط را فرایندی می‌داندکه به واسطه‌ی آن ارتباط گر یا فرستنده از طریق یک رسانه یا مجرا پیامی را با تاثیراتی معین به گیرنده می‌رساند. تعریف دوم
مدل هاي ارتباط
ارسطو اولین دانشمندی است که 2300 سال پیش درباره ارتباطات سخن گفت. اين فيلسوف يوناني در کتاب "ريطوريقا" ضمن اين كه معاني بيان را مترادف ارتباط میداند، در تعريف ارتباط می گويد ارتباط عبارت است از جست و جوی وسايل و امکانات موجود برای ترغيب و اقناع ديگران. ارسطو ارتباط را علم نمی دانست بلكه به گمان وي هدف از ارتباط ترغیب است. از دید وي ارتباط فاقد ویژگی خاص واصول منظم می باشد. ارسطو ارائه کننده اولين و ساده ترين مدل ارتباطی است که
3. در چه کانالي؟
4. به چه کسي؟
5. با چه تأثيري ؟
مدل فوق ویژگی‌های معمول مدل‌های ارتباطی را نشان می‌دهد. لسول کم و بیش می‌پذیرد که فرستنده قصد تأثیرگذاری بر گیرنده را دارد بنابراین باید ارتباطات را عمدتا یک فرایند اقناعی تلقی کرد. این مدل در عين حالي كه عنصر بازخور را ناديده گرفته و بیش از حد هم ساده خوانده شده، اما همانند هر مدل خوب ديگر، توجه خود را به جنبه‌های مهم ارتباط معطوف کرده است.
تعريف ارتباط در آموزش به كودك
ارتباط برقراری رابطه بین دو فرد، دو موضوع، دو اندیشه یا بیشتر و به عبارتی، تفاهم و اشتراک فکر و اندیشه بین مربي و كودك است. ارتباط
ارتباط کلامی
زبان مهم ترين و طبيعي ترين وسيله ارتباط انسان هاست. انسان در طول ساليان متمادي براي به نمايش درآوردن زبان خود تلاشي زياد نموده است. هر جامعه اي نظام ارزشي خاص به كودك منتقل مي كند كه اين ارزش ها در زبان منعكس شده و تقويت مي شوند. زبان سيستمي ارتباطي مبتني بر اصوات گفتاري است كه در جايگاه نمادهايي قراردادي استفاده
پيشنهادهايي جهت ارتقاي رشد ارتباط كلامي
1. فعاليت هايي كه كودك را تشويق به پاسخ گويي به سئوال ها كند طرح كنيد.
2. پرسش ها بايد به گونه طراحي شوند كه نياز
كلامي كمك مي كند.
11. الگوي گفتاري مناسب براي كودك باشيد.
12. تشويق كودك به قصه سازي و اجراي نمايش را فراموش نكنيد.
13. در طراحي اين گونه فعاليت ها بايد فرصت لازم جهت كامل كردن جملات و عبارات پيش بيني شود.
14. مهم نيست كه كودك چه نوع قصه اي مي سازد و يا نمايش را چگونه اجرا مي كند. آن چه اهميت دارد فراگردي است كه او طي مي كند.
15. داستان هاي تصويري طراحي كنيد و از كودك بخواهيد رويدادهاي قصه را به ترتيب تشخيص داده و بيان كند و در هنگام توضيح, لحن و آهنگ / حركات بدن و ... را مناسب و به جا به كار گيرد.
16. بازي هاي تخيلي كه در آن ها كودك خود را در شرايط يا نقشي ديگر تصور مي كند و او را ترغيب مي كند كه كلمات و عبارات و شيوه هايي جديد را براي خود بيازمايد.
17. در طراحي فعاليت ها جايگاهي را به عروسك هاي نمايشي اختصاص دهيد.
18. استفاده از اين عروسك ها به كودكاني كه كه در صحبت كردن و برقراري ارتباط مشكل دارند كمك مي
ارتباط غیر کلامی
عبارتست از تمامي پيام هايي كه كودك علاوه بر خود كلام, آن ها را نيز مبادله مي كند. از نظر متخصصان علم ارتباطات, كودك در مراودات اجتماعي بيشتر بر نشانه هاي غيركلامي تاكيد مي كند تا نشانه هاي كلامي.
براي كودك ”دفترچه تفكرات“ در نظر بگيريد تا :
1. خاطراتش را نقاشي كند.
2. داستاني را كه شنيده با نقاشي ادامه
انواع ارتباط
- ارتباط درون فردي: همان ارتباط با خود است كه در آن فرد خود را محور بحث و گفت و گو قرار مي دهد.
- ارتباط جمعي: عمدتا نهادمند/ برنامه ريزي شده و سازماندهي شده است.
- ارتباط گروهي كوچك: اين ارتباط بين يك شخص با يك گروه از افراد مثلا در كلاس درس برقرار مي شود. با اين كه در اين نوع ارتباط نيز بازخور بلاواسطه و فوري وجود دارد اما با توجه به بالا رفتن تعداد شركت كنندگان در فراگرد ارتباط, اين نوع ارتباط نسبت به ارتباط بين فردي از پيچيدگي بيشتر برخوردار است.
- ارتباط بين فردي(ميان فردي): اين ارتباط بين يك شخص(مربي) با يك نفر ديگر(كودك) از طريق گفت و گو, مصاحبه و مذاكره برقرار مي شود. در اين نوع ارتباط نقش فرستنده(مربي) و گيرنده(كودك) مدام جا به جا مي شود و چون بازخور بلاواسطه و فوري وجود دارد ارتباطي تقريبا كامل است كه تجلي معني به شكلي خوب انجام مي شود.
ويژگي های اثربخش در ارتباط بين فردي
- گشودگي: ارائه اطلاعاتي است كه مربي آگاهانه آن را براي كودك و اوليا او آشكار مي سازد. هر چه مربي بتواند اطلاعاتي بيشتر از خود در اختيار مخاطب قرار دهد و متقابلا از كودك و اولياء اش اطلاعات بگيرد فراگرد ارتباط بهتر مي شود.
- همدلي: صرفا همدردي با كودك نيست بلكه درك كامل احساس وي است. مربي همدل كسي است كه مي تواند خود را جاي كودك و يا اولياء او
جايگاه ارتباط بيت فردي در سيره پيامبر اكرم(ص)
در دوره پس از بعثت ارتباط بين فردي براي پيامبر(ص) از اهميتي بسزا برخوردار بود. چشم و گوش در جايگاه دو ابزار مهم ارتباطي در انديشه پيامبر(ص) به اندازه اي اهميت داشتند كه حضرت رسول(ص) گوش شنوا و چشم بينا را ميراث خويش براي امت تلقي كردند(بحار الانوار, ج83, ص130). در سيره رسول خدا(ص) شنيدن بر گفتن اولويت داشته و ايشان بيش
آموزش سواد رسانه اي به كودك
در گذشته كاركرد نظام تعليم و تربيت عمومي به سواد آموزي با تعبير سنتي آن يعني آموزش خواندن, نوشتن و حساب كردن محدود بود. مهارت هايي كه جهت حضور مسئولانه در عرصه اجتماعي آن روزگار بسيار مهم مي نمود. البته امروزه نيز اين مهارت ها حائز اهميت اند اما در اين زمانه آموختن آن ها فقط نامي از باسواد شدن را به همراه دارد و نه نشاني از آن را چرا كه قدرت تكنولوژي موجبات فرو ريختن شالوده مفهوم سنتي سواد را در قلمرو زندگي اجتماعي فراهم نموده است. مك لوهان در كتاب خود با نام "درك رسانه: گسترش ابعاد وجودي انسان" براي نخستين بار به اين مسئله اشاره و تصريح مي كند كه در زمان تحقق دهكده جهاني لازم است ساكنان آن دهكده به سوادي جديد
تعريف سواد رسانه اي
سواد رسانه اي درکي متکی بر مهارت است که براساس آن كودك می‌تواند به سهم و بنا به ميزان توانايي خود انواع رسانه و انواع تولیدات آن را بازشناخته و از یکدیگر تفكیک و شناسایی كند. به زباني ساده سواد رسانه‌ای هم چون رژیمي غذایی هوش مندانه مراقب است که چه موادی براي كودك مناسب اند و چه موادی نامناسب؛ چه چیزهايي را باید مصرف کند و چ
جهت پاسخ گويي به این پنج سئوال كليدي است:
1. چه کسی پیام را براي كودك بوجود آورده است؟
2. چه روش های خلاقانه ای برای جلب توجه كودك مورد استفاده قرار گرفته است؟
3. درک و فهم كودك از پیام چقدر متفاوت از درک و فهم سایر كودكان از همان پیام است؟
4. چه نوع سبک زندگی در پیام گنجانده شده یا از پیام حذف شده است؟
5. هدف از ارسال اين پیام به كودك چیست؟
پيشنهادهايي جهت آموزش سواد رسانه اي به كودك
1. براي كودك توضيح دهيد برنامه هاي تلويزيوني واقعيت نيستند بلكه تفسيري از واقعيت را به نمايش درمي آورند.
2. در كلاس از كودك بپرسيد كه طي شب و روز گذشته از چه رسانه هايي استفاده كرده و چه برنامه هايي را تماشا كرده است.
3. از كودك بخواهيد در برابر هم كلاسي هايش به توصيف شخصيت هاي برنامه مورد نظرش بپردازد مثلا چه كساني بودند با چه ويژگي هايي زن بودند يا مرد چگونه لباس پوشيده بودند و ...
4. توصيف موقعيت برنامه توسط كودك از قبيل مو