این کتاب به معرفی و شرح حال نویسندگان و شاعران و بزرگان ادبیات ایران و جهان و برخی آثار برگزیده ی آنان می پردازد.
در صفحه ۱۱۵ این کتاب می خوانیم :
جلال آل احمد
به طورکلی نثر جلال آل احمد تلگرافی، شلاقی، عصبی، پرخاشگر، حساس، دقیق، تیزبین، صریح، صمیمی، منزه طلب، حادثه آفرین، فشرده،کوتاه،بریده، و در عین حال بلیغ ا ست .
نثر وی به طور خاص در مقالات، سنگین گزارشی و روزنامه نگارانه است . جلال آل احمد دارای نثری برونگرا است . یعنی نثرش بر خلاف نثر صادق هدایت در خدمت تحلیل ذهن و باطن شخصیت ها نیست .
جلال آل احمد با استفاد ه از دو عامل نثر کهن فارسی ونثر نویسندگان پیشرو فرانسوی به نثر خاص خود دست یافته است .
آل احمد کوشیده تا درنثر خود تا آنجا که امکان داشته فعل، حروف اضافه، مضاف الیه ها، دنباله ضرب المثل ها و خلاصه هر آنچه که ممکن بوده ا ست را حذف کند .
حذف بسیاری ازبخش های جمله با عث شد ه نثرآل احمد ضرب آهنگی تند وشتابزده بیابد . آل احمد در شکستن برخی از سنت های ادبی وقواعد دستور زبان فارسی شجاعتی کم نظیر داشت . این ویژگی در نامه های او به اوج می رسد .
از ویژگی های دیگر نثر جلال آل احمد می توان به نیمه رها کردن بسیاری از جملات، تعبیرات و اندیشه ها و استفاد ه از علامت «…» به جای آنها اشاره کرد.
این امر در راستای ایجاز نوشته ها وضرب آهنگ سریع آن هاست .جلال در دوره ادبیات متعهد زندگی میکرده . هنر نویسندگی اش، هنری متعهد بوده و این موضوع درکتاب هایش آشکار است