مـشـخـصـات فـایـل
موضوع تحقیق : فوايد نماز
فرمت فایل : word
تعداد صفحات : 52
قابل ارائه و مناسب بعنوان تحقیق کلاسی
بـخـشـی از مـتـن ایـن تـحـقـیـق :
مقدمه
گرچه هريك از احكام و فرايض ديني به جاي خود از اهميت و ارزش خاصي برخودار است اما در ميان بعد از معرفت الهي هيچ فريضهاي به والايي مرتبه نماز نرسد چراكه اين تنها نماز است كه معراج مومن و عامل تقرب انسان وارسته به خدا شناخته و معيار پذيرش همهی واجبات قرار گرفته است به اين جهت آخرين پيام سفيران الهي، سفارش به نماز، بوده است چنانچه پرسش نخستين روز رستاخيز هم از آن خواهد بود. نماز دنيايي بس عظيم دارد و بحث دربارهي تمام گوشههاي آن در اين مقال مقدور نميباشد از اينرو در اين مسله به رابطهی نماز و جوان ميپردازيم و نماز را از اين منظر مينگريم.
به اين منظور ابتدا به «حقيقت و روح نماز» و اهميت دوران جواني و روحيهي انفعالي و تاثير پذيري اين نسل در مقابل عوامل خارجي پرداخته و سپس ارتباط نماز با تعديل و تكامل شخصيتي و ايفاي نقش آن در زندگي فردي و اجتماعي جوانان را بيان خواهيم كرد.
نماز لفظ و واژهاي است كه در متون ديني ما به عنوان صلاة از آن ياد شده و داراي معاني متعددي است كه يكي از آن معاني، همين عمل مخصوص است كه به نام «نماز» در دين اسلام تشريع شده است.
نماز به اين شيوهی مرسوم كه مصداق آن براي همهی مسلمين روشن و آشكار است چيزي نيست كه مورد فهم و درك نباشد چون آنچه كه از سنت رسول اكرم(ص) و اهل بيتش استفاده ميشود پر واضح است كه اين تلقي از نماز، يعني، اعمال مخصوصي كه با تكبيرة الاحرام شروع و به سلام ختم ميشود.
آنچه كه مسلم است اين است كه اين عمل ظاهري كه اصطلاحاً بدان نماز گفته ميشود تمام حقيقت نماز نيست بلكه اين صورت و چهرهی ظاهري آن است نماز امري است الهي كه تحقّق آن همانند ساير امور داراي ظاهر و باطن است كه در متون ديني به هر دو جهت آن اشارات رفته است. تصوير ظاهري نماز همان است كه با اعمال مخصوص انجام گيرد و فقط آن ظاهر فرض و واجب است اما روح و باطن نماز عبارت است از اخلاص، حضور قلب ذكر خداوند و تعظيم در مقابل او، اميد و دلبستگي به ذات ربوبي، اعتمادكردن به وجود سرمدي و محوشدن در مقابل ذات يكتايی كه در مقابل عظمت و جلا لت او قيام نموده است.
حقيقت نماز هم بودن ساير امور در باطن و روح او نهفته شده كه اين قالب و صورت را پذيرا شده است. هرگاه آن حقيقت بخواهد در عالم خارج تحقيق يابد و تاثير خود را بگذارد بايد در همين قالب خاص باشد و در غير اينصورت نماز نبوده بلكه پديده ديگري است.
بر هيچ اهل عملي پوشيده نيست كه در شكلگيري شخصيت هر فرد، مقطع جواني از جايگاه خاص و اهميت ويژهاي برخودار است. شايد بتوان گفت كه ثبات شخصيت هر انساني در اين سنين آغاز و به هر نحوي كه شكل گيرد و برتري اين مقطع سني تاكيدات زيادي رفته و نيز روانشناسان اين دوره را حيات مجدد انسان ناميدهاند.
پيامبر اكرم دربارهي ارزش جواني ميفرمايند: «اغتنم شبابك قبل هرمك»[1]: جوانيتان را قبل از فرا رسيدن پيري غنميت و قدر بدانيد.
اين سخن و سخنان گوهر بار ديگر ايشان كه در خطاب به مسلمانان تاكيد داشتند علاوه بر سيرهي عملي و برخورد بزرگوارانه و محترمآنهاي كه با جوانان داشتهاند حاكي از حساسيت عنوان جواني است. بنابراين از منظر علم و دين در تمام عمر و طول حيات انساني هيچ برههاي مهمتر از دورهی نوجواني و جواني نيست ...