مـشـخـصـات فـایـل
عـنـوان تـحـقـیـق : مکتب نگارگری شیراز
فـرمـت فـایـل : word
تـعـداد صـفـحـات : 30
مـنـاسـب جـهـت ارائـه تـحـقـیـق کـلاســی
بـخـشـی از مـتـن ایـن تـحـقـیـق :
مكتب نگارگري شيراز را مي‌توان ام المكاتب نگارگري ايران دانست؛ چون مكتبي است كه در آن نخستين نشانه‌هاي تصوير‌گري ايران به ظهور رسيده و نخستين كتابخانه‌ي مفصل و جامع در روزگار عضدالدوله‌ي ديلمي در سده‌ي چهارم هجري تشكيل شده است. اين كتابخانه مسلماً بخشي به نام كتابت خـانه و صورتخانه داشته كه در آن شماري از هنرمندان ازكاتب و مذهب گرفته تا مصـور و مـحرر و مجـلد و غيـره بـه كـار كتاب آرايـي مشغـول بـوده اند؛ چـنان كه نـسخه‌ي مصور صور الكواكب الثابته نوشته‌ي عبدالرحمن صوفي، در سال 400 هجري منسوب به شيراز است و اين نخستين نسخه‌ي مصور بازمانده از مكتب شيراز است كه به‌دست ما رسيده است. به نظر مي رسد كه سنت كتابت و كتاب آرايي پس از آل بويه در شيراز ادامه يافته و سلجوقيان از آن بهره ها گرفته اند و كتابخانه هاي خود را آراسته اند . از اين سنت بوده كه مكتب نگارگري شيراز پس از استيلاي مغولان و رواج و رشد كتاب آرايي در ايران، با ويژگي هاي خاص خود سربركشيده است.
مكتب نگارگري شيراز از سال 736 هـ . به بعد كه آل اينجو در منطقه‌ي فارس و يزد و كرمان و اصفهان به قدرت مي رسند به گونه اي خاص و شفاف شكل مي گيرد و نوع ويژه اي از نگارگري را به نمايش در مي آورد كه دقيقاً خصلت ايراني دارد و از تاثيرات بيروني به دور است. اين مكتب در دوره ي آل مظفر با تغييري در برداشت هاي فرهنگي ادامه مي يابد و تا تحويل قرن هشتم به نهم هجري آثاري بايسته و در خور توجه توليد مي ك ند و شاخصه ها و مولفه‌هاي خود را هر چه بيش‌تر پربار و غني ظاهر مي سازد. با ورود تيموريان به اين منطقه از مكتب‌هاي پربار نگارگري ايران مي‌گردد و بداعت ها و نوآوري ها و دستاوردهاي چشم‌گيري به ظهور مي‌رساند...