مـشـخـصـات فـایـل

عـنـوان تـحـقـیـق : شرح صدر
فـرمـت فـایـل : word
تـعـداد صـفـحـات : 18
مـنـاسـب جـهـت ارائـه، بـرای تـحـقـیـق کـلاســی

بـخـشـی از مـتـن ایـن تـحـقـیـق :
شرح صدر
نخستين اصل از اصول اخلاقي مديريت ، شرح صدر است .
تفسير شرح صدر :
شرح صدر مرکب است از دو کلمه (( شرح )) و ((صدر )) ابتدا هر يک از اين دو کلمه را معنا مي کنيم . کلمه ((شرح)) در لغت به معناي بسط و گسترش و باز کردن است . راغب در کتاب مفردات القرآن در تفسير کلمه ((شرح)) مي نويسد: أصلَ الشّرحَ بسطَ اللّحم و نحوُه . ريشه لغت ((شرح)) باز کردن گوشت ومانند آن است . وقتي که کسي يک مسأله علمي پيچيده را براي ديگران بسته ونا مفهوم است باز مي کند مي گويند مسأله را شرح کرد . عمل شکافتن مسائل علمي و باز کردن پيچيدگيهاي آن ، باطن آن مسائل را قابليت رويت عقلي مي دهد و لذا به اين عمل نيز شرح و تشريح گفته مي شود. اما کلمه ((صدر)) : صدر دو معنا دارد : يکي حقيقي و ديگري مجازي . معناي حقيقي صدر، قفسه سينه و معناي مجازي آن عبارت است از جايگاه ادراکات و شناختهاي انسان يا محلي که مرکز ادراکات عقلي و قبلي انسان در آنجا قرار دارد.
وقتي که ما صدر را در مرکز ادراکات به کار مي بريم مرتکب دو مجاز شده ايم: يکي اينکه مجازاً (( صدر )) را در (( قلب )) به کار برده ايم و مجازاً در روح استعمال نموده ايم . به عبارتي هر چه ظرفيت فکري و روحي انسان بيشتر باشد داراي شرح صدر بيشتر و هر چه ظرفيت انسان کمتر باشد دچار ضيق صدر بيشتر است ...